Rys historyczny Nadleśnictwa Bolewice

W początkach XIX wieku lasy południowej części obecnego nadleśnictwa należały do hrabstwa Łąckich z Lwówka. W 1848 r. władze pruskie nałożyły na właścicieli kontrybucję za stale popieranie polskich powstań wolnościowych i upaństwowiły najpiękniejszy kompleks leśny, obejmujący południową część obecnego obrębu Bolewice oraz kompleks na zach. do obecnej siedziby Nadleśnictwa. Z lasów tych utworzono Państwowe Nadleśnictwo Bukowy Ostrów (Buchwerder) z siedzibą w Bolewicach, tam gdzie i obecna siedziba Nadleśnictwa.

Dawne Pruskie Lasy Państwowe Nadleśnictwa Bukowy Ostrów to dziś najpiękniejsze lasy nadleśnictwa Bolewice: w tym kompleksie znajdują się słynne drzewostany nasienne sosny bolewickiej, a także większe powierzchnie cennych drzewostanów liściastych - dębowych i bukowych.

Nadleśnictwo Bukowy Ostrów prowadziło gospodarkę leśną na wysokim poziomie. Już w XIX w. powstał np. zachowany do dziś podział powierzchniowy, którego nie było np. w sąsiadujących od południa Lasach Starotomyskich. Leśniczówki znajdowały się: leśnictwo Bolewice - w obecnym oddz. 223d, leśnictwo Smolarnia - w obecnym oddz. 283c, leśnictwo Lehmkul - w obecnym oddz. 3 lig. Nazwa "Smolarnia", zachowana zresztą do dziś, jest świadectwem prowadzonego tam dawniej wypału węgla drzewnego.

Obraz terenu Nadleśnictwa na mapie topograficznej z końca XIX wieku świadczy, że zasadnicze rozmieszczenie gatunków iglastych i liściastych było podobne do obecnego. W obecnym oddziale 252k istniał obiekt opisany jako "Pflanzengarten" - szkółka lub ogród
Reszta terenu obecnego Obrębu Bolewice w XIX wieku pokryta była mozaiką pól uprawnych oraz lasów prywatnych, gdzieniegdzie tworzących większe kompleksy (lasy wsi Grudna), ale po części rozproszonych wśród pól.


W 1925 r. powstało Nadleśnictwo Bolewice, obejmujące 5 leśnictw: Duszniki, Bolewice, Smolarnia, Modrzewina i Glinki, o łącznej powierzchni 2956,49 ha. Po II wojnie światowej reaktywowano nadleśnictwo (bez leśnictwa Duszniki), dołączając do niego upaństwowione lasy prywatne, do powierzchni 9592,62 ha. Później przejęto i zalesiono dalsze grunty porolne, w 1963 r. nadleśnictwo osiągnęło powierzchnię 10086,61 ha.

Teren obecnego Obrębu Lewice w XIX wieku zajęty był) głównie przez pola uprawne, wśród których znajdowały się niewielkie tylko płaty lasu (np. Las Łowyński, Trzcielskie Gaje). Większy kompleks leśny istniał też nad Kamionką w okolicy Mnichów i Mniszek. Jednak na pd. i zach. od Lewic rozciągały się tereny zupełnie bezleśne. Przemiany krajobrazu w kierunku wzrostu jego lesistości rozpoczęły się na przełomie XIX i XX wieku. Zalesienia były prowadzone głównie przez prywatnych właścicieli gruntów,
Nadleśnictwo Lewice (obecny obręb Lewice) powstało w 1945 r. z fragmentów dawnych lasów państwowych (4700,88 ha) oraz upaństwowionych lasów prywatnych (łączna powierzchnia nadleśnicwa wyniosła 8380,66 ha). W kolejnych latach Nadleśnictwo przejęło i zalesiło kolejne grunty porolne, aż w 1963 r. osiągnęło powierzchnię 10996.28 ha.
Dla obu nadleśnictw w 1948 r wykonano pierwszy operat prowizorycznego urządzania lasu, w 1963 r. - urządzanie definitywne, w 1972 r. - I rewizję, a w 1983 r. - II rewizję urządzania lasu

Nadleśnictwo Bolewice w obecnych granicach powstało w 1978 r. z połączenia dawnych Nadleśnictw Bolewice i Lewice.

Nadleśnictwo zasłynęło w skali całego OZLP Szczecin z "sosny bolewickiej" i z prac nad jej zachowaniem i rozpowszechnieniem. Szczególne zasługi miał w tym zakresie długoletni nadleśniczy- Edward Zawierucha, autor kilku publikacji na temat tego pochodzenia sosny. W II połowie lat 90-tych "specjalnością" nadleśnictwa stały się tez prace nad wzbogacaniem i urozmaicaniem drzewostanów rosnących na gruntach porolnych, stanowiących większość powierzchni leśnej Nadleśnictwa.